เห็นช่วงนี้พี่นัตเรียกเรตติ้งด้วยเรื่องเศรษฐศาสตร์ความรัก เลยขออินเทรนด์ด้วยการเขียนเรื่องเเนวนี้บ้างเนาะๆ
บวกกับช่วงนี้เจี๊ยบป่วย ๆ เลยมีเวลาเยอะระหว่างรอยาออกฤทธิ์ ก็จะดูละครย้อนหลังบ้างไรบ้าง แล้วกลับไปเจอละครเรื่อง “สูตรเสน่หา” คอละครอย่างพี่ป้อง คงจะรู้จักดี เพราะว่าดังแรงมาก ทั้งเคน เเอน เล่นกันเก่งจริงๆ เจี๊ยบไม่ได้ดูเพราะเคนกับแอนหรอกค่ะ (จริงๆ หน้าตาดี เคมีดูเข้ากันได้ ก็ทำให้เจริญหูเจริญตานะ) แต่ที่ดู เพราะว่าเคยอ่านนิยายมาตั้งแต่หกปีที่แล้ว แล้วประทับใจมาก ไม่ใช่เพราะมันมีบทรักหวานกุ๊กกิ๊ก หรือว่าน้ำเน่าอะไรสะใจหรอก แต่เป็นเพราะประโยคหลักของเรื่อง ที่ใช้เป็นคำโปรยหลังปกหนังสือ มันโดนใจมาก ๆ เลยอยากจะแชร์บ้างไรบ้าง
จะหาว่าบ้านิยาย ติดละครก็ได้ แต่ชอบมาก ตั้งแต่วันแรกที่อ่าน หกปีที่แล้ว จนถึงวันนี้ ไม่เคยจะไม่เห็นด้วยเลย
“ถ้าคุณรักคนคนนั้น เพราะเขาสมบูรณ์แบบ พอเขามีข้อบกพร่องหรือไม่ดีพร้อมอย่างที่คุณวาดภาพไว้ ความรักก็จืดจางโดยง่าย
แต่ถ้าเพราะคุณรักเขา เขาถึงสมบูรณ์แบบ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่ว่าคนคนนั้นจะมีข้อเสียในสายตาคนอื่นมากมาย หากสำหรับคุณ เขาจะยังสมบูรณ์แบบเสมอ ยากที่จะเลิกรัก ยากที่จะตัดใจ และความรักไม่จืดจางไปง่ายๆ”
(กิ่งฉัตร,2005)
เห็นด้วยกันมั้ยคะ 😛
@พี่เจ๋ง ขอเริ่มด้วยการเขียนสั้น ๆ ก่อน คนป่วยบ้างไรบ้าง จะเขียนยาวๆ บวกภาษาทางการโคตรคงไม่ไหว ถึงจะเรียนมาตรงสายและอยู่ในช่วงพักผ่อนก็ตาม นะจ๊ะ….:)
rue.des.paquis.25 